Дар ибтидои навор духтараки хурдакаки пинтӣ чунон бачаги ва бадкор ба назар мерасад, ки дарҳол хоҳиши шаҳвонии ӯро бедор мекунад. Яке мехоҳад, ки бигирад ва инчунин ба ин бача маъқул аст, ки бо забонаш камарашро кӯфта, сӯрохиро бичашад. Ман мефаҳмам ва дастгирӣ бача, ки пурра вай бо кончаҳои пур. Ман эътироф мекунам, ки ман ин корро карда наметавонистам, гарчанде ки хоҳиш хеле зиёд буд ва аст!
Ин набераҳо дур хоҳанд рафт! Фақат масхарабозони ҳақиқӣ метавонанд боборо соли навро бо ин роҳ табрик кунанд. Ва онҳо ба Бобои Барфӣ нома навиштанд, ки мехоҳанд дар арафаи Соли нав хурӯси калону сахт дошта бошанд - аз ин рӯ, ӯ ба бобо дик дод, ки ҳардуро қонеъ кард. Ман ҳайронам, он вақт бобо ба Бобои Барфӣ чӣ навишта буд? ))
Акнун ин як хонадори хушрӯй, бо симои комил аст, на мисли зане, ки сатил ва латта дорад. Ман ҳам чизе мехоҳам, агар чунин зани зебое бараҳна фаррош мекард. Ҳарчанд на ҳар мард ҷуръати таъқиби як мӯйсафедро дорад. Сардор ин кадар дикка-ти калон дошт, аммо ин хо-надор онро идора карда, аввал шуста, баъд сайкал медод. Ва вай ин корро хуб кард.
Як духтари ҷопонӣ барои он ки ба қадри кофӣ намакиданаш ба пешонии худаш зад. Ва шиканҷаи оргазм баданашро ба ларза овард. Ва ӯ ин корро дошт!